Hz. Ebü Hüreyre (radıyallâhu anh) anlatıyor: “Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: “Kim Fâtihâ-i şerîfe süresini okumadan namaz kılarsa bilsin ki bu namaz nâkıstır -bu sözü üç kere tekrarladı- eksiktir.”Ebü Hüreyre (radıyallâhu anh)’ye:Biz imamın arkasında bulunuyorsak (ne yapalım)? diye sorulmuştu. Şu cevabı verdi:Yine de içinden oku. Zîra ben Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ın şöyle söylediğini işittim:
AIIah Teâlâ hazretleri (bir hadîs-i kudsîde) buyurdu ki: “Ben kırâati kulumla kendi aramda iki kısma böldüm, yarısı bana ait, yarısı da ona. Kuluma istediği verilmiştir: Kul: “EI-hamdülillâhi Rabbi’I-âlemîn. (Hamd alemlerin Rabbine aittir)” deyince, Azîz ve Celîl olan AIIah: “Kulum bana hamdetti!” der. “er-Rahmânirrahîm” deyince, AIIah: “Kulum bana senâda bulundu” der. “Mâlikî yevmiddîn (âhiretin sahibi)” deyince,AIIah: “Kulum beni tebcîl ve ta’zîz etti (büyükledi)” der. “İyyakena’budü ve iyyakenestain (yalnız sana ibâdet eder, yalnız senden yardım isteriz)” deyince, AIIah: “Bu benimle kulum arasında bir (taahhüddür). Kuluma istediğini verdim” der. “İhdina s-sırâta’I-müstakîm sırâtallezîne en amte aleyhim gayr’il-mağdübi aleyhim ve Ia’ddallîn. (Bizi doğru yola sevket, o yol ki kendilerine nimet verdiğin kimselerin yoludur, gadaba uğrayanların ve dalâlete düşenlerin değil)” dediği zaman, Allah: “Bu da kulumundur, kuluma istediği verilmiştir” buyurur.”