Kays İbnu Ebi Hâzım rahimehullah anlatıyor: “Hz. Ebu Bekr radıyallahu anh, Zeyneb adında Ahmesli bir kadının yanına girmişti. Onun hiç konuşmadığını gördü: “Nesi var, niye konuşmuyor?” diye sordu. Oradakiler:Hiç konuşmadan hacc yapıyor! dediler. Hz. Ebu Bekr kadına:Konuş. Zira bu yaptığın helal değil, bu cahiliye işidir dedi. Kadın da konuşmaya başladı. Önce:Sen kimsin? diye sordu. Hz. Ebu Bekr:Muhacirlerden biriyim! dedi.Hangi muhacirlerdensin?Kureyş’ten.Kureyş’ten kimlerdensin?Oo! Sen çok soru sordun! Ben Ebu Bekr’im.Allah’ın cahiliyeden sonra bize lutfettiği bu güzel din üzerine ne kadar baki kalacağız?İmamlarınız müstakim (doğru yolda) oldugu müddetçe bakisiniz.
İmamlar ne demek?”Kavmindeki reisler ve eşraflar var ya, halka emrederler halk da onlara itaat eder?Evet!İşte onlar imamlardır.Buhâri, Menakıbu’l-Ensâr 26.