“Akıllı kişi, nefsine hâkim olan ve ölüm sonrası için çalışandır. Âciz kişi de, nefsini duygularına tâbi kılan ve Allah’tan dileklerde bulunup duran (bunu yeterli gören) dır”

* Tirmizî, Kıyâmet 25. Ayrıca bk. İbni Mace, Zühd 31